>>Prolog

Stał na balkonie, patrzył się w odmęty swego miasta. Nie. Ich miasta. W końcu był jego mężem. Spojrzał na wielkie łoże, stojące pośrodku sypialni. Uśmiechnął się na widok rozczochranych, długich, złocistych włosów, spiczastych uszu i kremowej cery. Tak, kochał tego mężczyznę, ale trudno mu było się przyzwyczaić do tej myśli, do tego, że jest to właśnie mężczyzna.

            Od tak dawna nikt nie darzył go taką miłością i czułością, co ten elf, leżący w objęciach Morfeusza. Jeszcze nie tak dawno drżał o swoje życie, a teraz nie musiał narażać siebie i bliskich, by uratować zupełnie obcych ludzi.

            Oliwkowe oczy otworzyły się i zatrzymały na delikatnej postaci, stojącej w drzwiach balkonu.

            -Lilimaer? Co robisz o tak wczesnej porze?

            -Nic, kochany.

            Elf podniósł się z łóżka i objął stojącego kochanka.

            -Przy mnie nic ci nie grozi. Jesteś w domu, Silme.

         -Tak, nareszcie w domu. – odpowiedział z uśmiechem, zwracając swoje zielone oczy w stronę ukochanego.

Rozdział 1